بانوی طلبه لرستانی که پای کار مردم است/ مادر بودن از رسالتم کم نکرد

مرضیه نجفی که اهل لرستان و دارای دو فرزند و عضو بسیج طلاب هم است، کارنامه درخشانی در سطح حوزه و هم کارهای خیر دارد، او در سطح سه حوزه مشغول به تحصیل است،می‌گوید: همه کارهای ما مردم نهاد و طبق فرمایش مقام معظم رهبری آتش به اختیار جلو می‌رویم.

خبر ساز لرستان- نسرین صفربیرانوند، مرضیه نجفی که ۳۷ سال سن دارد و عضو بسیج طلاب هم است کارنامه درخشانی هم در سطح حوزه و هم کارهای خیر دارد، او در سطح سه حوزه مشغول به تحصیل است، کارشناس ارشد زبان و ادبیات عرب است و دو فرزند دارد.

او به عنوان مسوول واحد خواهران دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه لرستان هم فعالیت دارد.

این بانوی طلبه معتقد است: شفاف سازی در همه عرصه‌ها از جمله کارهای خیر یک نوع جهاد تبیین است که اعتماد اقشار مختلف را به دنبال دارد، کاری که طلاب ما باید به آن توجه ویژه داشته باشند.

نجفی می‌گوید: همه کارهای ما مردم نهاد و طبق فرمایش مقام معظم رهبری آتش به اختیار جلو می‌رویم.

او می‌گوید: من این را بر اساس تجربه شخصی خودم می‌گویم به هر اندازه که خدمت به خلق الله انجام بدهی و هر اندازه به سمت قرآن حرکت کنید، برکتش شامل حال خودتان می‌شود

با این بانوی طلبه گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

با توجه به اینکه شما حافظ کل قرآن هستید، بگویید چطور شد به حفظ قرآن روی آوردید؟

۱۸ ساله بودم که ازدواج کردم و بعد از آن خداوند فرزندی به ما هدیه داد و فرصتی برای ادامه تحصیل پیدا نکردم، تا اینکه یک روز که برای نماز به مسجد محله شصت متری رفته بودم در تابلو اعلانات فراخوان حفظ قرآن در ارشاد را دیدم از همسرم اجازه گرفتم و ثبت نام کردم.

چند سال طول کشید تا قرآن را حفظ کنید؟

سال ۸۴ شروع کردم و ۳ سال طول کشید تا توانستم کل قرآن را حفظ کنم.

حالا چطور شد به فکر تحصیل در حوزه افتادید؟

وقتی توانستم قرآن را حفظ کنم خیلی از دوستان پیشنهاد کردند که چرا تحصیلات را ادامه نمی‌دهی همین شد که در حوزه ثبت نام کردم سال اول چون فرزند داشتم در مصاحبه رد شدم اما دو سال بعد یعنی سال ۹۰ شرکت کردم و با امتیاز بالا قبول شدم.

در طول ۵ سال تحصیل در حوزه جزو استعدادهای درخشان بودم، با اتمام تحصیلات حوزوی زیر نظر اداره اوقاف دوره تخصصی حفظ قرآن در قم را گذراندم و به دلیل قدرت بیان رشته سبک زندگی تربیت فرزند دوره تخصصی گرایش تربیت فرزند را هم گذراندم و در بقاع متبرکه مانند امام زاده زید بن علی، دو برادران و دیگر بقاع متبرکه تدریس کردم.

در مدرسه و حسینیه هم تدریس دارید ؟

بله، سال ۹۶ در قالب طرح امین به مدرسه دعوت شدم، طرحی که نیروهای حوزوی دارای تخصص به عنوان مربی و کارشناس مذهبی به مدارس ورود می‌کنند، من در مدرسه تیزهوشان و مدرسه فرهنگیان در دو مقطع راهنمایی و دبیرستان فعالیت داشتم.

ما در محله‌ی زندگی خود یعنی شصت متری حسینیه شهید ملکی را داریم که خانواده شهید وقف سید الشهدا کرده‌اند، به فکر افتادم که پایگاه بسیج خواهران محله را راه‌اندازی کنیم پیگیر شدم و به عنوان مسوول پایگاه بسیج خواهران فعالیت را شروع کردم.

در حسینیه توانستم ۷۰ حافظ قرآن را در مقاطع مختلف تربیت کنم و حتی چند نفر طلبه و خادم یار رضوی را تحویل دادیم.

پس از تشکیل پایگاه بسیج خواهران هیات را ثبت کردیم و در مناسبت‌های مختلف مراسم داشتیم در واقع به گفته یکی از مسوولان یک سپاه کوچک را در محله تشکیل دادیم.

جرقه کارهای خیرخواهانه شما از کجا زده شد؟

جرقه اصلی در مدرسه زده شد وقتی می‌دیدم بعضی دانش آموزان با لباس و وضع نامناسب سر کلاس حاضر می‌شوند، سعی می‌کردم به شکلی که عزت نفس دانش آموزان حفظ شود در قالب هدیه و تشویقی کمکی کرده باشیم.

همین آغازی شد تا به فکر شناسایی نیازمندان محله شصت متری بیفتم.

البته بزرگ شدن در خانواده‌ای متوسط رو به پایین هم بی تاثیر نبود، من پدرم کارگر بود و دست‌های پینه بسته‌اش را همیشه به خاطر دارم.

در سیل ۹۸ یک موسسه خیریه با عنوان منتظران ظهور راه‌اندازی کردیم و کمک‌هایی را داشتیم.

به تدریج تیمی از زنان محله خانواده‌های نیازمند را شناسایی و بانک اطلاعاتی در خصوص نوع نیاز، بدسرپرست و یا بی سرپرست بودن و نوع مریضی تهیه کردیم و ماهانه در قالب بسته‌های معیشتی و موارد دیگر کمک‌ می‌کردیم.

از ارگان خاصی کمک می‌گرفتید؟

ببینید کمک‌های ما کاملا مردم‌نهاد بود اما از ارگان‌هایی مانند ستاد اجرایی، سپاه و کمیته امداد و آستان قدس رضوی هم کمک می‌گرفتیم گاهی هم از ظرفیت خیران استفاده می‌کردیم.

با شیوع کرونا سپاه و هیات رزمندگان چندین چرخ خیاطی را در اختیار زنان محله برای دوخت ماسک قرار دادند، پس از دوخت هم در سطح شهر توزیع می‌کردیم.

در مقطعی هم آب میوه گیری برای خانواده‌های نیازمند به ویژه خانواده‌های که مبتلا به ویروس شده بودن انجام می‌دادیم.

همانطور که گفتم در اعیاد و مناسبت‌های مختلف در حسینیه مراسم داشتیم، با شیوع کرونا ما عید شعبان به جای پخش کیک پک‌های خشک را برای نیازمندان تهیه کردیم.

فعالیت شما مختص به محله بود؟

اولویت محله شصت متری بود ‌، اما اگر در محله دیگر هم می‌توانستیم ورود می‌کردیم، به عنوان نمونه سال ۹۹ تاکنون هم ۲۵ پک جهیزیه را با کمک خیران در سطح شهر توزیع کردیم.

همه کارهای ما مردم نهادو طبق فرمایش مقام معظم رهبری آتش به اختیار جلو می‌رویم.

چند خانواده نیازمند را تحت پوشش دارید؟

۳۵۰ خانوار ،اما ازاین تعداد ۳۰ خانوار اول که بسیار تنگدست هستند در اولویت قرار دارند.

چطور شد به عنوان یک زن و طلبه اعتماد مردم را برای کمک جذب کردید، با توجه به هجمه‌هایی که بر علیه روحانیت وجود دارد؟

کار ما در واقع یک جهاد تبیین بود و باید علاوه بر روشنگری در عرصه دین در فعالیت‌های دیگر هم شفاف سازی می‌کردیم مثلا اگر کمکی صورت می‌گرفت شفاف برای اهالی محل توضیح می‌دادم.
اما مهمتر از همه اینکه وقتی با مردم همدردی می‌کنی و پای حرفشان می‌نشینی قطعا اعتماد می‌کنند من پا به پایشان در شادی‌ها و غم ها بودم.

مادرم می‌گفت روحانیت اول انقلاب در صف اول بودند، نباید فاصله ایجاد کرد خود خدا می‌گوید حقایق را تبیین کنید.

همسرتان با فعالیت‌های مختلف شما مشکلی نداشت؟

برای فعالیت‌های اجتماعی باید همراهی داشته باشی، همسر من هم نه تنها مخالفتی نداشت بلکه برای من یک رفیق و پشتوانه بود و می‌گفت کار برای خداست، گاهی که بر اثر سختی‌ها بی انگیزه می‌شدم همسرم من را به سمت جلو هل می‌داد.

به نظر خودتان در کارتان موفق بوده‌اید؟

من به عنوان طلبه سرباز باید پای کار باشم، وظیفه من این است به خاطر امام زمان جان و مال و فرزندانم را فدا کنم، اینها همه باید عملی باشد، به نظر خودم هنوز در آغاز راه هستم و کارهای دیگری از جمله تربیت صد حافظ قرآن باقیمانده است.

در پایان اگر صحبتی دارید، بگوبید.

من این را بر اساس تجربه شخصی خودم می‌گویم به هر اندازه که خدمت به خلق الله انجام بدهی و هر اندازه به سمت قرآن حرکت کنید، برکتش شامل حال خودتان می‌شود

انتهای پیام/م

بیشتر بخوانید